Hangi İnsanın Hangi İnsan Devleti, Hangi Adalet Devleti?

Besmele, hamd ve salat-u selamdan sonra;

Burada yine ne yazık ki Mustafa İslamoğlu isimli vatandaşın yeni saçmalıklarını bir parça tahlil ve onunla muhavere etme azabına katlanacağız. Bunu yaparken de yine ona kendi mücerret/yalın ismiyle hitap edeceğiz. Malumunuz o, hitapta ve haberde din ve ilim büyüklerinin isimlerinin başına hürmet ve saygı sonuna da dua ifadelerini getirmeyi yalakalık sayıyor. Buradan kalkarsak o bu işi sıradan insanlar için de haydi haydi böyle görür. Hal böyle olunca biz bilhassa bu yaştan sonra onun gibi sıradan bir kimseye asla yalakalık yapamayız. Üstelik bu turfanda yalakalık düşüncelerini bilhassa imana ve İslam’a zarar vermeyecek yerlerde önce kendisi hakkında göz önünde bulundurmakta hiçbir kusur ve yanlışlık görmüyoruz.

İslamoğlu Mustafa!.. Yine mi saçmaladın?!..

Mustafa! Demişsin ki: “İslam Devleti kavramı, ödünç bir kavramdır ve modern ulus devletlerin etkisiyle ortaya çıkmıştır. Vahyin inşa ettiği bir aklın kavramsallaştırması bu değildir. Müslümanlar ‘İnsan Devleti’nin ve ‘Adalet Devleti’nin peşinde olmalıdırlar. Zira devletin imanı adalettir.”

Mustafa!.. Senin her yanıyla küçük olan bu sözünde -yüzüne karşı demek gibi olsun da- birçok noktada zırvalamışsın:

1- Devlet, Âsım Efendi’nin Kamus tercümesi Okyanus’ta dediğine göre hulasa olarak ve bu günkü dile nakledilmiş haliyle şu manalara gelir:

Devlet, zamanın inkılabı, değişmesi, alt üst olması manasınadır ki, zamanın halden hale dönmesinden ibarettir. Zamanın bir devleti vardır denir. Yani değişmesi.

– Malın birbiri ardı sıra ve nöbetleşe olma yoluyla başka birinin eline geçmesine denir.. Mesela bir malın, makam ve mevki, bir zaman bir kimsenin tasarrufu ve idaresi altında olup ondan sonra bir başkasına, ondan sonra da bir başkasına nakledilmesinden ve geçmesinden ibarettir.

Dûlet olarak telaffuz edilmesi de caizdir.

– Kimilerine göre dûlet mal nöbetinde, devlet de savaş ve dövüşte kullanılan bir kelimedir ki, iki ordunun biri birine nöbetle hücüm ve hamle ile üstün gelmesinden ibarettir ki, bazen o bunu, bazen de bu onu sürüp getirir.

– Bir görüşe göre de devlet ve dûlet olması birdir ki, ikisinde de kullanılır. (Okyanustan nakil bitti.)[1]

Ondan önce Vankulî Mehmed Efendi de Sıhah-ı Cevheri tercümesinde, devlet’e, benzer manaları vermiştir.[2]

Buna ve şimdiki anlayışa göre devlet idari galibiyet ve nöbeti. Siyasi bir nöbet ve hâkimiyet müessesesi.

Kanuni Sultan Süleyman da halk içinde mu’teber bir nesne yok devlet gibi derken -Allahu alem- bu idare etme nöbetinden bahsediyordu.

Sözü edilen bu idare, hangi görüş ve inanca göre şekillenirse tabii ki onunla vasıflanır.. Devletin temel unsurları olan teşri (yasama), icra (yürütme) ve kaza (yargı) neye dayanıyor ise, kaynakları neyse devlet o ismi ve vasfı alır. Mesela teşri yani düstur ve kanunlar, sosyalist ideolojiden doğuyorsa, bu devlet sosyalist devlet, laik ölçülere göre teşekkül ederse laik devlet, Yahudi inanç ve düşüncesine göre teşekkül ederse Yahudi devleti, Hıristiyan haçlı kanun ve zihniyetine dayanıyorsa Hıristiyan yahut Haçlı devleti ismini ve vasfını alır. İslâmî inanç ve düsturlara yani vahye göre şekil ve muhteva kazanırsa İslam devleti vasfını alır..Malumdur ki, her pratik, teorisinin ismini alır.. Hasılı İlahî vahye dayanmayan her devlet insan veya cin yahut şeytan devletidir.

2- Bir tasavvur olarak insan ise -gavurun biri ona İnsan Bu Meçhul deli gömleği tasdikini giydirdiyse de- İslam’ın tanıtmasıyla lüzumu nispetinde ve kâfi derecede bilinen bir varlık.. Ancak hangi insan?. Şeriat icad eden insan mı, icracı insan mı? Hem teşri kaynağı hem de icra yetkisi olan Allah Teâlâ’nın ortağı yapılan bir varlık mı? Ona, hem kendini hem de diğer bütün bir âlemi -esrarına ve şifrelerine varıncaya kadar- hakkıyle kavramak ve ebna-i cinsine buna münasip teşri (yasama) icat ederek rota çizme vazifesi yüklenen bir zavallı mazlum mu? Başka bir ifadeyle sırtına -merhum şairin dediği gibi- sadece bin bir başlı kartal yüklenen kanarya değil, arzın kürresi yüklenmekle ezilip pestili çıkartılmak suretiyle en büyük zulüm yapılan, kürek mahkumlarına bile gıpta eder hale getirilen şu serçe cüsseli varlık mı?  

Akıllılar ve ilim sahipleri bilirler ki, Şer’î kavramlara varıncaya kadar kavramların hepsi lügatten ödünç alınmadır. Buna göre şayet İslam Devleti kavramı ödünç ise İnsan Devleti kavramı da ödünçtür. Evet, insan devleti ve adalet devleti kavramları büyük ihtimalle teşrîi/yasamayı yani kanun koymayı da Allah’tan alıp insana veren laiklikten ve laiklerden ödünç alınmadır. Dolayısıyla bu iki kavram birçok İslam dışılıkları da bulunduran ve her yanıyla ödünç ve iğreti kavramlardır. Hatta denilebilir ki, devlet ıstılahı bile birilerinin îcâdı olup sen onu onlardan ödünç aldın veya çaldın. Bütün bunlara rağmen, şeklinde, aklî, örfî ve Şer’î asla hiçbir zarar bulunmayan muhtevasında ise bu üç bakımdan sayılamaz faydalar yer alan ve iman damlayan İslâm devleti mefhumunu ödünç alınmakla karalamaya çalışmışsın.. Dolayısıyla işi tepe taklak edip tersine çevirmiş ve saçmalamışsın.

3- O Ulus devletler dediğin, sözüm ona devletler henüz piyasada yokken, İslam, mükemmel siyasi teşkilatını kurmuş ve ona da dayandırdığı benzeri olmayan medeniyetini inşa etmiştir. Buna devlet veya hilafet yahut imamet veyahut da emirlik diye isimler verilmesi sadece bir ıstılahtır, tartışılamaz.

4- Bir aklı, hakikaten vahiy inşa ettiyse, onun kuracağı devlet de vahyin ölçülerine göre olur ki İslam devleti işte buna denir. Yok şayet vahyin inşa ettiği aklın kuracağı insan veya adalet devleti ile anlatılmak istenen insanın vahyin yanında o vahyin çerçevesini taşmayacak derinlemesine düzenlemeleri de yaparak kuracağı devletten söz ediliyorsa fıkıh ve mezhepler bunu zaten en güzel ve mükemmel bir şekilde yapıyor.. O halde bir yanda paket program suçlamasıyla fıkha ve mezheplere karşı çıkarken diğer yanda süfli bir insana ait en paspal ecnebi paket programı kabul etmek dehşetli bir tenakuz olmayla beraber tiksindirici bir sahtekarlık da olmaz mı? Evet, bir daha soralım: Hangi insanın, hangi değerleri taşıyan hangi insan devleti veya adalet devleti?

5- Sonra kavramsallaştırma, kelime olarak uydurma bir mastar, manası bakımından ise olmasının yanında, devlet nasıl oluyor? Sen, o ortada ve gözler önünde olan yerlerde sürünen ilmi müktesebatın ile hasıl-ı bil masdar’ın da ne olduğunu bilemeyeceğine göre söyler misin bunu nasıl izah edeceksin?

Rabbimizin,

وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ } {/Fakat insanların çoğu şükretmezler,”[3]

} وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ {/Lakin insanların çoğu bilmezler,[4]

{ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ }/Lakin insanların çoğu iman etmezler,”[5]

وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ } {/Sen hırslı ve çok istekli olsan da insanların çoğu müminler olmayacaklardır,”[6]

فَأَبَى أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا } {/İnsanların çoğu küfürden başkasından imtina etmişlerdir.”[7]

{ وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ }

Yeryüzündekilerin çoğuna itaat edersen seni Allah’ın yolundan saptırırlar; sadece zanna uymaktadırlar, onlar ancak tahminle (yalan) konuşmaktadırlar.”[8]    

/{ وَأَكْثَرُهُمُ ( اهل الكتاب ) الْفَاسِقُونَ }Onların (Ehl-i Kitab’ın) çoğu (İslam’a girmeyenleri) fâsıklardır/yoldan çıkmışlardır[9] ayetlerinde haber verdiği insanlık çoğunluğu mu, insanların tamamının cumhuru mu?

Yoksa bir bütün içinde O’nun,

{ وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ }/Benim şükreden kullarım cidden çok azdır[10] buyurduğu nihayet mertebede az olan Mümin kulları mı?.

Korkarım ki, insan devleti yahut adalet devleti derken iman etmeyip yoldan çıkan yahut şükretmeyen nankör ve serkeş insanımsıların o İslami esaslara uymayan, hatta onlarla harp halinde olan devletini kast ediyorsun. Şayet ilahi iradenin istediği kıvamda mümin olan insanların devletini murat ettiysen, onları diğerlerinden ayıran vasfın İslam olduğuna göre ortada kelime oyunundan başka bir şey yok demektir.. Müminlere göre insanlık ve adalet ancak iman dairesinde bulunabileceğine göre bu dairenin dışında kalan ve İslam’ın ölçülerine uymayan bir insan devleti yahut adalet devleti olamayacağına, hakiki insan devletinin ancak İslam Devleti olacağına göre bu sükseli olduğunu zannettiğin paspal ifadelerin ne alemi var?!

6- Hem, adaleti İslam’ın dışında aramak ve görmek büyük bir zülüm, dehşetli bir adaletsizlik ve katmerli bir zalimliktir.. Hakikaten vahyin inşa ettiği bir akıl, bu adalet ve insanlık dediğimiz vecibe ve faziletleri asla İslam devletinden başka bir devlet müessesesinde arayamaz.. İnsanlık ve adalet bu devlet olmadan, İslam dışı bir devlet atmosferinde ve zemininde – bir başka boyutta yaşayabilen çok küçük bir zümrenin dışındakiler için- bulunmadığı gibi düşünülemez bile. O istisnalar da büyük bir fitne tehlikesi altındadırlar. Nitekim otuz kırk senelik bir seyir içinde sen ve senin gibilerin yürüyüp geldiğiniz çizgileriniz bu dediklerimizin güçlü bir delilidir.. Zaten girdiğiniz otobanın ucu ancak buraya çıkardı.. Yoksa dünün ateşli Şeriat taraftarları bu gün birer bilmem ne ist yahut laik veya demokrat kesilmişlerse hidayete erdiklerini mi iddia edeceksin?

7- Üstelik adalet dediğin, hakikatte yegâne insan devleti ve adalet devleti olan İslam Devletinin imanı değil, sadece amellerinden çok çok mühim bir ameldir.. Bu aklın bağından boşanma seni yeni bir iman arayışına sevk ettiyse sebeplerini çok iyi düşünmelisin. Bilesin ki, böyle sükseli ve artistçe ifadeler ile iman ve amelle alakalı birçok bozuklukların temelini atmak aklı başında bir Mümin’in cesaret edemeyeceği cahilce işlerden ve akılsızlıklardandır.

Mustafa!. Bak hele sen. Kalkmış “Dini, devletle aynı çuvala koymak, yılanla çuvala girmekten farksızdır. Tarihteki örnekler bu tür bir ilişkiden her zaman zararlı çıkanın din olduğunu göstermiştir. Böylesi bir durumda devlet zulmünü din üzerinden meşrulaştırmaya çalışıyor, mazlumların bir kısmı devletten gelen zulmü dinden bilme gafletine düşüyorlar” diyorsun. Bireh bireh!. Meğer sen neler biliyormuşsun öyle!. Bu haddinden ziyade tehlikeli olan sözlerinin sadece bazı noktalarına temas edelim:

1- Evvela, Allah aşkına bu nasıl bir teşbih?!. Galiba sen ne dediğinin de farkında değilsin.. Yahut teşbihin ne olduğunu bilmiyorsun.. Söyler misin, Dini, devletle aynı çuvala koymak, yılanla çuvala girmekten farksızdır derken din yahut devletten hangisini yılan olarak görüyorsun? Dini mi devleti mi? Yahut İslam dinini mi, insan devletini mi? Dini ise çok kötü. İnsan yahut adalet devleti ise yine kötü. Sen, belli ki laikliğin faziletini hatta ne kadar lüzumlu olduğunu anlatmak istiyorsun. Şu mahut laikliği savunayım derken içine yuvarlandığın çukurun farkında mısın? Din, Allah Teâlâ’nın razı olduğu İslam dini ise -ki öyledir- onunla, onun ölçülerine uymayan devlet tabii ki bir çuvala girmez. Büyük sıkıntılar çıkar. Ancak, devlet, İslam’dan doğduysa ve ona göre işliyorsa kafir olmayan için ortada hangi sıkıntı kalabilir? Şayet hakikaten kalırsa bu dinden değil, onu doğru tatbik etmeyenlerden doğuyor demektir. Doğrusu, din, devletsiz, kısm-ı azamı yani en büyük kısmı ile yaşanamaz. Devlet de dinsiz işkence maşası, hatta zülüm giyotini halini alır.

2- Bir de tarihteki örnekler bu tür bir ilişkiden her zaman zararlı çıkanın din olduğunu göstermiştir derken yaptığın tamim ve teşmil (sizin tabirinizle genelleme) ancak tarih bilmeyen cahillerin veya hakikati ters yüz etmeye çalışan hainlerin işi olabilir. Bir de saadet asrını ve Hulefa-i Raşidin devrini karalamaya çalışan din düşmanlarının marifetidir. Bununla beraber eskilerden kalma sû-i misal emsal olmaz diye güzel bir söz de vardır. Farz-ı muhal geçmişte İslâm dininin devletleştiği zamanlarda şayet dinin zararlı çıkmadığı görülmediyse, bundan sonra neden faydalı olmasın? Pek ala faydalı olabilir. Ortada Şer’î yahut örfî veya akli bir imtina mı var?

3- Kaldı ki asıl mahzur, Hak din ile ondan doğmayan devletler arasında yapılan zoraki beraberliklerde ve tasallutlarda bahis mevzuu olabilir ve olmaktadır. O senin dediğin, Allah’ı ve Peygamberini tamamen veya kısmen kendi siyasi, iktisadi ve içtimai işlerine karıştırmadığı yani Allah’ı kendine asla şerik kabul etmediği halde onların işi olan dine müdahale eden ve ambargocu bir tavır sergileyen sistemlerde olur. İşte o zaman gerçekten dini devlet yılanıyla bir çuvala sokmuş olursunuz.

4-Böylesi bir durumda devlet zulmünü din üzerinden meşrulaştırmaya çalışıyorsözün, batıl ve değiştirilmiş dinler yahut Şiilik gibi sapık mezhepler için söylenmiş ise, doğrudur. Ancak bu yakıştırma, bilhassa saadet asrı ve ondan sonraki otuz senelik Hulefa-i Raşidin devri veya sonraki bazı zamanlar için de sarf edilmiş ise büyük bir iftiradır. Kaldı ki bu mahzur sadece devlet için değil, senin kurmuş olduğun vakıf gibi daha küçük kümelenmeler, hatta fertler ve yaptıkları için de geçerlidir. Buradan kalkarak şahsımızda İslam zarar görmesin diye İslam devleti kurmamak neyse, vakıf kurmamak, Müslümanlığı beraber yaşamamak, yabaniler gibi ısrarla birbirinden kopuk bir şekilde yaşamak, hatta Müslüman olmamak veya görünmemek de odur. Ne yani, İslam kaybetmesin diye senin o pek sevdiğin ifadelerle sosyal değil de asosyal yani vahşi ve yabani varlıklar olmak mı icap ediyor?! Bu senin dediklerin Amerika’da mesken tutup Türkiye’yi Yahudi’ye ve bilumum küfür cephesine pazarlamaya ve batırmaya çalışan MOSSAD ve CİA hizmetkârının dediğinin ta kendisidir. Bu sizinkisi şeytanın sağdan yanaşmasından yahut bir diğer ifadeyle sağ gösterip sol vurmasından başka bir şey değildir. Ha kurduğunuz eşkıya teşkilatın yahut sırf kendinizin şahsında İslam’ın yüzüne kara çalmışsınız, ha bunu devletle yapmışsınız, ne fark eder? İşi tersine çevirerek diyecek olursak: İslam’ın yüzüne katran çalmayı ha vakfınla ve sivil toplum kuruluşunla yapmışsın ha devletle yapmışsın; hiç değişmez. Birilerinin, akıllarını, onları akıl olmaktan çıkarmak suretiyle aldığı davar sürülerini kandırabileceğine bir şey diyemem; bu mümkün. Ama öyle, bir yanda dükkanına besmele asan Yahudi gibi Müslüman hüviyetiyle sözüm ona sivil toplum teşkilatı kurup malı götürmeye çalışan, diğer yanda da bu mavalları döktürenlere hangi akıllının kanacağını sanıyorsunuz?. Hasılı her hal u karda İslam’a uyma gayretinde olacak, gerisini Allah’a bırakacaksınız.

5- Gerçekten bazen Mazlumların bir kısmı devletten gelen zulmü dinden bilme gafletine düşüyorlar doğru. Ancak bilmem görebiliyor ve biliyor musun, bu acıklı hal, senin, fikir babalarından o malum Amerikalı vatandaşın ve peşinizdeki diğer kalabalıkların şahıslarında, fikirlerinde ve işlerinde dahi bazen nefretle bazen de ibretle müşahede edilmektedir. Fark eden bir şey yok. O halde size Müslüman olmayın yahut Müslüman olarak ortalıklarda dolaşmayın, İslam’a zararınız oluyor mu denilecek?! Yoksa halinizi düzeltin ikazında mı bulunulacak yahut size yamuk taraflarınızı bizzat elimizle biz düzelteceğiz ikazı mı yapılacak? Yani size İslam’ı güzel temsil etmiyorsunuz hatta çok fena temsil ediyorsunuz, öyleyse Müslüman olmayın mı diyeceğiz? Yoksa Allah Teâlâ’nın istediği Müslüman olun tebliğini mi yapacağız? Tamam, kimi zaman dinin bazı noktalarında sapmaları bulunan bir devletin İslam’a vurabileceği o zararlı darbeler elbette fertlerin veya gurupların darbesi ile kıyaslanamayacak kadar büyük olur. Ancak kimi zaman dahi getireceği fayda da o nispette fazla olur. Anlayacağınız, devlet gücü, Arşimet’in dünyayı yerinden oynatabilecek o uzun kaldıracı. Kullanılacağı yere göre şerde de hayırda da büyük ve akıl almaz bir güç. Ferdin hatta devlet olamayan düzenli kalabalıkların bile hiçbir zaman göremeyeceği hayır veya şer cinsinden bir işi anında görür. Elverir ki o, hayır için İslam’ın sevk u idaresi altında olsun.. Riskler kâra mani olmamalı; çoğu zaman kârların yüksekliği risklerin büyüklüğü nispetinde olur, öyle değil mi? O halde tedbirler alınacak, yüksek kârlar elde edilecek.

 

YAZI İKİNCİ BÖLÜMDE DEVAM EDECEK.

İKİNCİ BÖLÜMDE AYRICA İRTİDÂD HÜKÜMLERİNİN REDDEDİLMESİ HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİ DE ELE ALINACAK.

 


[1]     Okyanus (3/212)[Üç cildlikten]

[2]     Vankulî: (1/287)

[3]     Bakara:243, Yûsuf:38, Ğâfir:61

[4]    A’râf: 187, Yûsuf:21, 40, 68, Nahl: 38,Rûm: 6,30, Sebe:28,36, Ğâfir: 57, Câsiye:26

[5]     Hûd:17, Ra’d:1

[6]     Yûsuf:103

[7]     İsra:89, Furkan:50

[8]     Enam:116

[9]     Âli İmrân:110

[10]      Sebe:13